«اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِىَ الذُّنُوب الَّتى تُغَيِّرُ الْنِّعِم»

گناهانى هستند كه نعمت‏ها را تغيير مى‏دهند، نعمت امنيت، نعمت سلامت، نعمت علم و معرفت، نعمت عدل و انصاف را از انسان مى‏گيرند. مصداق بارز اين نعمت‏ها، وجود پربركت ائمّه عليهم السّلام در جامعه‏ى انسانى است. آيه‏اى در قرآن درباره‏ى ائمّه عليهم السلام است كه مى‏فرمايد «اَنَّا نَأتِى الأَرْضَ نَنْقُضُها مِنْ اَطْرافِهاسوره رعد، آيه‏ى 41 » ما بر كره‏ى زمين مى‏آييم و ظريف‏ترين و طريف‏ترين مخلوق را از بين آن‏ها مى‏بريم، و كمال و نعمت را از زمين مى‏گيريم و در زمين نقصان ايجاد مى‏كنيم. خداوند مى‏فرمايد: ما انسان‏هاى ممتاز را مى‏گيريم. خداوند على)ع( را مى‏برد و معاويه را مى‏گذارد و به اين وسيله در زمين نقصان ايجاد مى‏كند.

 «اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَحْبِسُ الدُّعاءَ»؛ خدايا، گناهانى را كه باعث حبس دعا مى‏شوند، بر من ببخشاى. انسان دعا مى‏كند و الفاظى را مى‏گويد، قلب نيز مى‏سوزد ولى دعا در زير سقف حبس مى‏شود، چرا؟ زيرا گناهانى انجام داده است كه مانع مى‏شوند و نمى‏گذارند كه ملائكه دعاى دعا كننده را به محضر حضرت حق برسانند، پس رابطه است بين گناهان انسان و حبس شدن دعاى انسان.

«اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاءَ»؛ خدايا، گناهانى را كه بلا نازل مى‏كنند و باعث سقوط انسانيّت مى‏شوند، بر من ببخشاى، گناهانى هستند كه باعث بلاهاى ناگهانى مانند بلاى فقر، بلاى گرفتارى‏هاى روحى، بلاى جهل و لجاجت و بلاى فساد اخلاقى مى‏شوند.

«اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِىَ كُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَ كُلَّ خَطيئَةٍ اَخْطَأْتُها»؛ خدايا، هر معصيتى كه انجام داده‏ام، آن‏ها را بر من ببخشاى، زيرا تو خطاپوش و خطابخش هستى، پس هر خطايى كه از من صادر شده است، تو آن‏ها را اصلاح كن؛ زيرا تو طهارت بخش هستى. خداوندا، مرا به فطرت خودم بازگردان تا اين زمينه باعث بشود كه من به سوى تو برگردم.